Autoterapia

Terapia behawioralna obejmuje kilka procedur, które pomagają walczyć z depresją, szczególnie w tych przypadkach, kiedy wiadomo, że chorobę wywołały konkretne okoliczności życiowe. Terapeuci behawioralni często korzystają z procedur znanych z psychoterapii lub z terapii poznawczej, ale szczególny nacisk kładą na takie techniki, jak leczenie aktywnością, nauka asertywności, systematyczne odwrażliwianie, monitorowanie behawioralne i różne systemy nagradzania za wysiłki podjęte w celu zmniejszenia depresji. Behawioralne cele i metody mają na celu pobudzenie aktywności pacjenta. Brak aktywności (siedzenie w domu, unikanie ludzi, brak życia towarzyskiego, zaniedbywanie codziennych obowiązków, rezygnacja z tego, co dotąd było źródłem przyjemności) jest zwykle najpoważniejszym objawem depresji, w związku z tym leczenie aktywnością jest bardzo pożądane. Na początku zadania są proste (trzeba na przykład pójść po zakupy do sklepu spożywczego albo przejść kilkaset metrów), później stają się bardziej skomplikowane (na przykład wyjście do Kościoła, na wykład czy inne wyprawy niewymagające zbyt dużego wysiłku), ale przekonują, że w życiu można doświadczać drobnych przyjemności. Kiedy pacjent uwierzy w to, że jest zdolny do radości, można postawić przed nim trudniejsze zadania, jego sukcesy też są coraz większe, aż w końcu wraca mu zdolność do odczuwania przyjemności. Trening asertywności ułatwia kontakty z ludźmi i zdobywanie w życiu tego, czego pragniemy. Terapeuci behawioralni dysponują wieloma narzędziami. Należą do nich: systematyczne odwrażliwianie (technika zmniejszania lęku przez kontrolowane narażanie na sytuacje, których pacjent się boi) i monitorowanie behawioralne (układanie codziennej aktywności). Terapeuci behawioralni uważają, że najlepsze wyniki osiąga się wtedy, gdy stawi się czoło trudnościom emocjonalnym i leczy wszystkie dolegliwości po kolei, bez dociekania ich ukrytych przyczyn. Techniki behawioralne okazały się skuteczne w leczeniu wielu zaburzeń, także depresji.